Kościół we Władysławowie, czyli budynek na który nie można nie zwrócić uwagi. Połączenie neogotyku z modernizmem robi oszałamiające wrażenie.
Kamień węgielny pod pierwszą kaplicę, która aktualnie obejmuje prezbiterium wmurowano 2 lipca 1930 roku. Wówczas rozpoczęły się intensywne prace mające na celu wzniesienie jednonawowego Kościoła pod wezwaniem św. Wojciecha. Kościół zbudowany został z czerwonej cegły w stylu neogotyckim. Możliwe to było dzięki pomocy Towarzystwa Przyjaciół Władysławowa oraz ks. Kazimierza Marklejna.
Po zakończeniu działań II wojny światowej kościołem zaczęli opiekować się księża Towarzystwa Chrystusowego.
Pamiętną dla Parafii datą jest 7 lipca 1957 roku. W tym dniu położono kolejny kamień węgielny, ale tym razem pod rozbudowę starego kościoła. Ten zaczął spełniać funkcję prezbiterium. Nawą główną jest nowy kościół, tym razem pod wezwaniem Wniebowzięcia Matki Boskiej Królowej Wychodźstwa Polskiego.
Kościół jak na swe czasy odznaczał się nowatorską bryłą modernistyczną. Głównymi jej projektantami byli dwaj gdańscy architekci, czyli Andrzej Kulesza oraz Szczepan Baum.
Mimo, że kościół stworzony został w stylu konstruktywistycznym to formy architektoniczne nawiązują zarówno do symboliki marynistycznej jak i chrześcijańskiej.
Warto wspomnieć o grze kolorowego i ruchomego światła, który zapewnia iście sakralny klimat. Możliwe jest to dzięki spektakularnym witrażom obrazującym Matkę Boską Różańcową, Drogę Krzyżową, Eucharystię, pielgrzymkę do królestwa niebieskiego oraz Opatrzność Bożą.
Konsekracja kościoła miała miejsce 17 września 1961 roku.
Na uwagę zasługuje również dzwonnica, którą tworzy specyficzna wieża idealnie współgrająca z kościołem. Wybudowano ją w latach 1996-1997. Jej wysokość wynosi 37,5 m, natomiast tarasu widokowego aż 28 metrów.
