Co roku wiele czasu poświęcamy na wybór i udekorowanie choinki. Jest to jedna z najpiękniejszych bożonarodzeniowych tradycji, ale właściwie skąd się wzięła? Kiedy w Polsce zaczęto ubierać świąteczne drzewka?
Trudno stwierdzić kiedy iglaste drzewko stało się jednym z najważniejszych symboli Bożego Narodzenia. Wiele kultur uważało drzewo, a zwłaszcza choinkę za symbol życia, odrodzenia i trwania. Przez kulturę chrześcijańską jako dekoracja bożonarodzeniowa zostało przejęte w XVI wieku. Tradycja dekorowania iglaków wywodzi się z Alzacji. Drzewko miało nawiązywać do tego, które znajdowało się w raju, więc dekorowano je jabłkami i ozdobami papierowymi. Zwyczaj ten bardzo spodobał się Marcinowi Luterowi, przez co choinki zyskały ogromną popularność u niemieckich protestantów.
Po kilku stuleciach, w XIX wieku na czubku drzewka zaczęto umieszczać gwiazdę betlejemską. Chrześcijanie znaleźli swoje uzasadnienie dekorowania choinki. Nadal praktykowano wieszanie jabłek, co prawdopodobnie było odwołaniem do biblijnego drzewa rosnącego w raju. Światełka choinkowe miały być symbolem "światła" pod postacią którego Jezus przyszedł na świat, zaś samo drzewo to Chrystus, jako źródło życia.
Po Niemczech i Austrii choinki zyskały popularność w innych krajach. W Polsce pierwsze choinki pojawiły się w XIX wieku dzięki Niemcom sprowadzającym się do naszego kraju w okresie zaborów. Polakom spodobała się tradycja i szybko przyjęła się wśród rodzimej inteligencji i mieszczan. Na polską wieś drzewka trafiły dopiero w okresie międzywojennym.
Niegdyś choinki dekorowano naturalnymi, czasem jadalnymi ozdobami. Na drzewkach wieszano pierniczki, jabłka, orzechy, dekoracje słomiane i papierowe.
A jak dekorowano polskie domy, zanim choinka stałą się popularna? Do XIX wieku na południu naszego kraju nas stołem wieszano obręcze udekorowane gałązkami sosny lub uplecione ze słomy tarcze. Na nich wieszano jabłka, orzechy i ciastka. Dekorację przyozdabiano też wycinankami i innymi wyrobami z papieru. Taki stroik nazywano podłaźnikiem. Miał on chronić przed chorobami i pechem, a także wprowadzać miłość i dobrobyt.
