Jutro w kościele św. Katarzyny w Gdańsku nastąpi inauguracja najdokładniejszego zegar na świecie. Urządzenie działa z dokładnością 10 do minus osiemnastej potęgi sekundy na sekundę.
Zegar pulsarowy odmierza czas w oparciu o niezwykle regularne impulsy radiowe odbierane z pulsarów. Zespół badawczy Muzeum Historycznego Miasta Gdańska wyprzedził kilka światowych ośrodków naukowych, które od lat pracują nad budową takiego zegara. Tym samym polscy naukowcy otworzyli nowy etap w światowych badaniach nad pomiarem czasu.
Pomysł konstrukcji zegara pulsarowego zrodził się w Muzeum Zegarów Wieżowych, oddziale Muzeum Historycznego Miasta Gdańska. Powołany tu zespół badawczy wyprzedził kilka ośrodków naukowych, między innymi w Stanach Zjednoczonych, Rosji i Chinach, które pracują nad budową zegara pulsarowego. Prace Polaków rozpoczęły się dwa lata temu. Ich zakończenie – w 2011 roku – zbiegło się z rokiem 400. rocznicy urodzin Jana Heweliusza. Realizacja projektu była możliwa dzięki zaangażowaniu finansowemu Muzeum Historycznego Miasta Gdańska, Pomorskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej i Miasta Gdańska.
W pierwszym na świecie gdańskim zegarze pulsarowym 16-elementowa antena, zainstalowana na dachu kościoła św. Katarzyny w Gdańsku, odbiera sygnały z sześciu pulsarów i przekazuje je do urządzenia, które przetwarza je na system sekundowy. Sam zegar, umiejscowiony na poddaszu kościoła, to duża „szafa” z aparaturą komputerową.
Zegar pulsarowy, skonstruowany przez polskich naukowców, otwiera nowy rozdział w światowych badaniach nad pomiarem czasu – posłuży do stworzenia nowej, pulsarowej skali czasu, dużo precyzyjniejszej od obecnie stosowanej skali atomowej.
W przyszłości badania prowadzone przy zastosowaniach zegara, mogą być wykorzystane do stworzenia sieci pozycjonowania GPS, opartego nie o kosztowne w utrzymaniu satelity, ale o pulsary – naturalne źródła, dostępne dla wszystkich, których nie można wyłączyć. Wyobraźmy sobie, że nowa pulsarowa skala czasu umożliwi uzyskanie poziomu dokładności, który określa położenie punktu z dokładnością 1 mm. Wyobraźmy sobie szpital polowy, a w nim stół operacyjny, przy którym stanie robot z narzędziem chirurgicznym. Położenie zakończenia tego narzędzia z niespotykaną dotąd precyzją określi system pozycjonowania opierający się na wzorcu czasowym dokładniejszym od obecnych, np. o rząd lub dwa. Na drugim końcu świata, przed monitorem ukazującym obraz pola operacyjnego z kamery (zapewne 3D) będzie mógł zasiąść chirurg, włożyć ręce w czujniki manipulatora i rozpocząć operację, a robot kierowany GPS powtórzy dokładnie jego ruchy. W ten sposób na środku pustyni – bez konieczności sprowadzania tam eksperta-chirurga można będzie wykonać skomplikowaną specjalistyczną operację ratującą życie. Przykład może szokujący, ale gdy w miejsce pacjenta umieścimy jakieś urządzenie do naprawy, próbkę do przebadania, skomplikowaną bombę do rozbrojenia – zadanie zdaje się całkiem realne.
Wyobraźmy sobie, że świat dotyka powszechna awaria i zatrzymują się wszystkie zegary atomowej sieci czasu, gubimy globalną rachubę czasu. Dzięki pulsarom, wysyłanym przez nie impulsom radiowym i zegarowi pulsarowemu możliwe byłoby odtworzenie i kontynuacja skali czasu. Zastosowań zegara pulsarowego mogą być tysiące – wszystko w rękach badaczy, którzy kontynuować będą badania nad pulsarową skalą czasu.
Zespół badawczy – autorzy prototypu zegara pulsarowego
Inauguracja Zegara Pulsarowego GDAŃSK 2011 odbywa się w ramach Roku Jana Heweliusza pod Honorowym Patronatem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Bronisława Komorowskiego
Program uroczystości (25 listopada, Kościół św. Katarzyny w Gdańsku):